ย้อนเวลาไปเป็นเยาวชนผู้ยากจนในยุค70

หวินฉี ชายหนุ่มผู้คลั่งไคล้และรักในการอ่านนิยาย แต่แล้ววันหนึ่ง นิยายเรื่องเยาวชนผู้ยากจนในยุค 70 ที่เขาได้อ่านตอนจบของนิยายนั้นทำเขาร้องไห้อย่างหนักเพราะรู้สึกสงสารตัวละครอย่าง

"หว่านหรง" และได้ร้องให้จนเผลอหลับไป ชายหนุ่มได้ทะลุมิติมายังนิยายที่ตัวเองกำลังอ่านเพราะโชคชะตาที่โหดร้ายจากสงครามโลกครั้งที่2ในยุคปลายยุค1960 ทำให้หว่านหรงเด็กชายอายุวัยเพียง 8 ขวบต้องหนีเอาตัวรอดจากสงครามต้องจากบ้านเกิดเมืองนอนแต่ตอนจบของตัวเขานั้นก็ยังเป็นเยาวชนที่ยากจนและไม่มีความสุขในชีวิตเพราะก่อนตาย เขามีความฝันอยากจะกลับบ้านเกิดอีกสักครั้งแต่ เขานั้นไม่ประสบความสำเร็จในด้านครอบครัวเเละก็ไม่ได้ทำความฝันอะไรซักอย่าง

"นี่เรามาอยู่ในร่างของเด็กชายตัวน้อย หว่านหรงผู้นี้งั้นรึ ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้วข้าก็จะเป็นคนทำให้ชีวิตเจ้าดีขึ้นเองหว่านหรงข้าจะไม่ให้เจ้าเป็นเยาวชนผู้ยากจนอีกต่อไปข้าจะเปลี่ยนแปลงอนาคตของเจ้า ข้าจะทำให้เจ้าได้คู่ครองที่ดีและมีความสุขในบ้านปลายชีวิต"

หวินฉี ชายหนุ่มผู้ครองโสดมา 32 ปีมีงานอดิเรกคือการอ่านนิยายและงานประจำคือการทำงานในออฟฟิศที่แสนน่าเบื่อ

หว่านหรง เด็กชายตัวน้อยวัยเจ็ดขวบ ที่มีฐานะครอบครัวที่ยากจนและตัวเขานั้นไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตในด้านอะไรเลยทางด้านการเรียนการเงิน  เรียกได้ว่าตอนจบนั้นตายแบบทั้งที่ยังจน


อันเหวิน พี่ชายของหว่านหรงที่มีมีอายุ 14 ปีพอดี เป็นเยาวชนรุ่นใหม่ของครอบครัวที่มีตัวเขานั้นมีความเป็นสุภาพบุรุษและมีความรับผิดชอบเพราะตัวเขานั้นเห็นตัวอย่างที่ไม่ดีของพ่อของเขาพ่อที่ไม่มีความรับผิดชอบไม่คอยดูแลครอบครัวอีก  เขาจึงตั้งใจกับตัวเองว่าจะเป็นตัวอย่างที่ดีและจะดูแลครอบครัวให้ได้

เฟยเจิน พี่สาวคนกลางของหว่านหรง ที่จะแต่งงานออกเรือนไปในเดือนหน้าแล้วเพราะทนกับความจนของที่บ้านตัวเองไม่ไหว

ลี่เหวิน มารดาของหว่านหรง อายุ 48 เธอมีจิตใจที่เข้มแข็งและรักลูกลูกเท่าทุกคนเท่าๆกันแต่คงจะเว้นแต่เธอนั้นกลัวสามีและเกรงใจสามีมากแทบจะไม่กล้าติสามีเลยที่สามีทำตัวเหลวไหลวันๆเอาแต่สูบฝิ่นไม่ทำการทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัว

เหวินเสิ่น บิดาของหว่านหรงชายวัยกลางคนที่อายุ 53 ปีที่ไม่มีความรับผิดชอบทิ้งครอบครัวมัวแต่เสเพลสูบฝิ่นไปวันๆ

อาหวัง น้องชายของหลี่เหวิน ที่มักจะสูบฝิ่นกับนายเหวินเสิ่นพ่อของหว่านหรงเป็นประจำ



คำเตือน นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน‼️